Θ. Οικονόμου: Πάει στη ΔΗΜ.ΑΡ

Ο πρώην βουλευτής Ιωαννίνων του ΠΑΣΟΚ, μιλά «έξω από τα δόντια» στο  thepaper.gr

Συνέντευξη στον Άγγελο Μόσχοβα

Παλιός «Ρηγάς», με… φάτσα «Ρηγά», ο Θανάσης Οικονόμου είναι από τους νέους ανθρώπους που μπήκαν στην κεντρική πολιτική σκηνή, σχετικά πρόσφατα, μόλις το 2009 και… τα είδε όλα. Επιτυχημένος και αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας στα Γιάννενα, έφτασε μέχρι Αναπληρωτής γ.γ. της ΓΣΕΒΕΕ. Από εκεί έκανε το «μεγάλο βήμα» και έθεσε υποψηφιότητα για βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ έχοντας ήδη εκλεγεί Συντονιστής της Νομαρχιακής Επιτροπής Ιωαννίνων.  Ψήφισε τα 2 πρώτα μνημόνια και δηλώνει ότι υπήρξε «και καλοπροαίρετος και εξαπατημένος…». Από το 2011, διατυπώνει ενστάσεις για την ακολουθούμενη πολιτική, ενώ δίνει μεγάλη έμφαση στην ανάγκη μεταρρυθμίσεων. Στις εκλογές του Ιουνίου δεν εξελέγη βουλευτής, αφού το ΠΑΣΟΚ καταποντίστηκε. Εδώ και χρόνια μιλά για την Κεντροαριστερά – για την ακρίβεια εκφράζει την αγωνία του για το μέλλον της. Δεν μιλά ξύλινη γλώσσα και – όπως θα διαπιστώσετε – δεν «μασάει» τα λόγια του. Προαναγγέλει την ένταξη του στη ΔΗΜΑΡ,  μιλά για τη νέα γενιά που αναδείχθηκε στην Κεντρική Επιτροπή του ΠΑΣΟΚ που, όπως λέει, είναι «διψασμένη, «κυνική» και του «κομματικού σωλήνα». Προβλέπει περαιτέρω συρρίκνωση του ΠΑΣΟΚ και σχολιάζει την αποθεωτική υποδοχή που επιφύλαξαν σύνεδροι στον Γιώργο Παπανδρέου. 

Όλη η συνεντευξη: 

Γιατί δεν πήγατε στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ;

Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Δεν θα μπορούσα να συμμετάσχω σ’ ένα συνέδριο αυταπάτη, που όλα έδειχναν ότι δεν θα σηματοδοτούσε τίποτα το καινούργιο και ουσιαστικό παρά μόνο το διαρκές κυνήγι για τη νομή της εξουσίας. Εξάλλου, το να υπαναχωρείς συνεχώς από θέσεις και αξίες δεν βοηθά στην ενίσχυση αλλά στην παρακμή του κόμματος. Αυτό έφερε εκεί που έφερε το ΠΑΣΟΚ. Και εν τέλει γιατί πιστεύω, όπως και μια σειρά άλλων στελεχών, ότι η αξιοπρέπεια δεν είναι το έλασσον αλλά το μείζον. Ωστόσο, κατανοώ όσους συμμετείχαν στις προσυνεδριακές διαδικασίες λόγω μίας πολύχρονης συναισθηματικής σχέσης…Με αυτούς τους συντρόφους προφανώς αυτά που μας ενώνουν είναι πολλά και αυτό θα φανεί.

Τι πιστεύετε ότι προέκυψε από το Συνέδριο; 

Μακάρι να μπορούσα να πω ότι η αρχική μου εκτίμηση ήταν λανθασμένη. Δυστυχώς επιβεβαιώθηκα. Ήταν ένα συνέδριο χωρίς πολιτικές προτάσεις, διακριτή πολιτική ατζέντα που να σηματοδοτεί τον τρόπο συμμετοχής στην κυβέρνηση έναντι της άνευ όρων συγκυβέρνησης, χωρίς καμία σοβαρή προσπάθεια πολιτικής αποτίμησης και τελικά χωρίς πολιτικές αποφάσεις. Ήταν ένα συνέδριο ιδρυματικού τύπου, αναλώθηκε σε λιστομαχίες. Ο πυρήνας του κόμματος, το DNA που λένε, έχει μείνει πολύ καιρό στη λάθος νοοτροπία και τώρα δεν έχει δρόμο εξόδου. Γι’ αυτό προβλέπω ότι θα υπάρξει περαιτέρω συρρίκνωση.

Η ανανέωση σε πρόσωπα στην ΚΠΕ του ΠΑΣΟΚ είναι ελπιδοφόρο μήνυμα;

Δεν υπάρχει ανανέωση προσώπων αλλά ίντριγκες μηχανισμών. Η συντριπτική πλειοψηφία τους φέρει τις ίδιες καθεστωτικές νοοτροπίες. Η τριβή τους με το κοινωνικό γίγνεσθαι είναι διαμεσολαβημένη. Έχει γίνει μέσω του κομματικού σωλήνα. Πιθανόν δε είναι και πιο διψασμένοι..και άρα πιο κυνικοί, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Η «αποθέωση» του Γιώργου Παπανδρέου τι συναισθήματα σας προκάλεσε;

Η οπαδική λογική δεν είναι το φόρτε μου. Είτε αυτό σημαίνει φυσική παρουσία χωρίς άρθρωση πολιτικού λόγου, είτε την αποβολή των Ευρωβουλευτών επειδή δεν είναι “δικοί μου”.

Είστε σε ανοιχτό διάλογο με τη ΔΗΜΑΡ, όπως φημολογείται;

Πιστεύω ότι η όποια απόφαση πρέπει να έχει καταρχήν πολιτικά και όχι προσωπικά χαρακτηριστικά. Αυτό γίνεται μέσα από τη σύνθεση δυνάμεων και όχι απλά από το άθροισμά τους. Για να έχει νόημα, λοιπόν, οποιαδήποτε κουβέντα πρέπει αυτή να συνθέτει κοινωνικές δυνάμεις σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο. Είναι σαφές πως συμμετέχω σ’ αυτή τη διαδικασία.

Έχει μέλλον η Κεντροαριστερά;

Θέλω να το πω ξεκάθαρα. Η Κεντροαριστερά πρέπει αργά ή γρήγορα να γίνει προοδευτική πλειοψηφία. Αυτός πρέπει να είναι ο στρατηγικός μας στόχος. Ένα πραγματικό λαϊκό κίνημα. Σ’ αυτή την πλευρά, για τη δημιουργία ανοιχτών κοινωνιών με προοδευτικούς ορίζοντες μπορούν να συνδράμουν αριστεροί, δημοκράτες, σοσιαλιστές με μία διαδικασία, όμως, που θα κατευθύνεται από κάτω προς τα πάνω και όχι από τα πάνω προς τα κάτω. Διαφορετικά δεν μιλάμε ούτε για όσμωση, ούτε για πλατφόρμα σύνθεσης δυνάμεων αλλά για ναρκισσιστικές συμπεριφορές που φανερώνουν ένα συγκεκαλυμμένο καθεστωτισμό. Γι’ αυτό είναι σημαντικός ο ρόλος της ΔΗΜ.ΑΡ σ’ αυτή τη διαδικασία σύνθεσης. Γιατί μπορεί να πείσει για το ηθικό της πλεόνασμα, το κίνητρο και τις προθέσεις της. Η Αριστερά της ευθύνης μας αφορά όλους.