«Αγαπούν» τον τόπο για να τον ξεζουμίσουν

-          έργα και ημέρες του Ξέρρα και των ανθρώπων του
-          στο Πωγώνι το τυφλό όργανο είναι ο Μεϊντής
-          και τα «καινούργια» πρόσωπα αντίγραφα του αφεντικού τους
 Αυτή είναι η έννοια της αγάπης για τον τόπο μας για ορισμένους που διαχειρίστηκαν ή για την ακρίβεια του λόγου καταχράστηκαν κατά καιρούς και το συνεχίζουν και σήμερα θέσεις και αξιώματα του δημοσίου βίου και στη μικρή μας βορειοηπειρωτική κοινότητα. Είναι εάν θέλετε και η διάσταση εκείνη  που τους φέρνει τόσο κοντά με την αλβανική νοοτροπία και πρακτική που κυριαρχεί κατά κόρον στον αλβανικό δημόσιο βίο. Γίνεσαι «μεγάλος» για να γίνεις μεγαλύτερος σε χρήματα, σε σπίτια, σε αυτοκίνητα και χλιδή ζωής.
Δεν υπάρχουν αντιστάσεις στους πειρασμούς αυτούς εάν βέβαια και δεν αγαπάς πραγματικά τον τόπο σου. Περιπτώσεις πολλές και δυστυχώς το πολιτικό κόστος το πλήρωσε πάντοτε η ΟΜΟΝΟΙΑ.
Θα θέλαμε όμως ειδικά να εστιάσουμε σε τούτο φαινόμενο το οποίο μετατράπηκε σε σύστημα υπό τον πρώην Περιφερειάρχη Αργυροκάστρου και νυν Υπουργό Εργασίας. Δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστική περίπτωση όχι μόνο στο μικρό μας Βορειοηπειρωτικό χώρο. Και μελετώντας το φαινόμενο θα διαπιστώσουμε και κάτι παρήγορο: τουλάχιστον τους παίρνει μαζί του αυτούς που «αγαπούν» τον τόπο για να τον αρμέξουν για τα καλά,  να του πάρουν και την τελευταία σταγόνα. Φεύγουν παίρνοντας μαζί τους τη δυσοσμία της ανταλλαγής και της συναλλαγής. Μιας συναλλαγής πολύ εξευτελιστικής: την ψυχή αντί του χρήματος. Ούτε καν τους καθρέφτες αντί του χρυσού όπως οι ιθαγενείς στην Αμερική προ αιώνων.
Εκείνος αγάπησε τον κάμπο της Δρόπολης για να μπορέσει να πάρει ένα πρόγραμμα κάποιων καλών εκατομμυρίων για δήθεν έργα εγγειοβελτιωτικά τα οποία ποτέ δεν έγιναν και κανείς δεν είδε. Σίγουρα όμως αυτός και οι συν αυτώ είδαν το χρήμα και αισθάνθηκαν ότι ο «ταλαίπωρος» τούτος τόπος έχει ακόμη ζουμί που μπορούν να ξεζουμίσουν. Και οργανώθηκε πλέον συμμορία…
Χαρακτηριστική περίπτωση, απ’ όλες η πιο χαρακτηριστική είναι αυτή με το Πωγώνι. Και υπάρχει λόγος που επιμένουμε ν’ αναλυθεί αυτό το φαινόμενο. Με το έτσι θέλω σχεδόν επιβλήθηκε απ’ τον τότε Περιφερειάρχη ο Έπαρχος Μεϊντής που θα αποτελούσε στη συνέχεια το τυφλό όργανο ώστε ακόμη και από κει να βγάλουν. Και εάν υπάρχει περιοχή όπου σε συντριπτικούς αριθμούς ζουν Έλληνες, και στην οποία η ΟΜΟΝΟΙΑ και η Ένωση για Ανθρώπινα Δικαιώματα, και οι Έλληνες όλοι είναι υπόχρεοι είναι το Πωγώνι μας. Γι’ αυτούς όμως τους αναίσθητος όχι μόνο τέτοιες ευαισθησίες δεν υπάρχουν, απεναντίας και «απ’ μύγα σπλήνα» πήγαν να βγάλουν.
Έτρεξε ο Βαγγέλης Ντούλες να εγκρίνει ευρωπαϊκό πρόγραμμα για την βελτίωση του δρόμου και των υποδομών στο Τελωνείο των Δρυμάδων. Και τούτο με διπλό σκοπό απ’ τη μια να μάθουμε πως δουλεύουν αυτά τα προγράμματα και απ’ την άλλη να υπήρχε ακριβώς και εκεί στο απομονωμένο Πωγώνι το μήνυμα ότι μπορούν να γίνουν έργα, μπορεί η Ευρώπη να προσεγγίσει και τέτοιες περιοχές. Και επιπλέον σαν μια σπουδαία ευκαιρία ώστε να  υπάρξει και στο μέλλον δυνατότητα εξασφάλισης πόρων για να συνεχιστεί ο δρόμος σε όλη την περιοχή.
Είναι γνωστό πως εξελίχθηκε  αυτή η ιστορία όμως με τους μαστόρους που ξαφρίσανε τους πόρους. Έργο ακόμη να γίνει. Στη συνεχή αλληλογραφία του υποψηφίου σήμερα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ,  Θανάση Κύρου, με την ιδιότητα του Προέδρου του Επαρχιακού Συμβουλίου, με τα γραφεία της ΕΕ στα Τίρανα, τον παραπέμπουν να απευθυνθεί στον επικεφαλής του Περιφερειακού Συμβουλίου. Από κει κωφεύουν. Εξάλλου τι να πουν. Εδώ το θέμα τέθηκε στη Βουλή απ’ το Ντούλε και απάντηση δεν πήρε, οι άλλοι τι να πουν αφού το στόμα τους το κλείνει εκείνος που στέκει πάνω από αυτούς και που οργάνωσε την εργολαβία και την ξάφρισε.
Και συνεχίζουν τα γνωστά στο Πωγώνι όταν επιχείρησαν με ένα παραπλανητικό φάκελο δήθεν χρηματοδοτούμενου προγράμματος από Ευρωπαϊκά κονδύλια να τους αρπάξουν όλη την ακίνητη περιουσία τους. Πάλι ο Θανάσης Κύρος αλλά και  άλλοι Πωγωνίσιοι που τους υποστηρίζουν και τον εμπιστεύονται έφεραν στο φως της δημοσιότητας όλη αυτή την απάτη. Η οποία μάλιστα εκτός των άλλων είχε μέσα και πλαστογραφία καθώς από προέδρους κοινοτήτων που δεν μπόρεσαν να τους μεθύσουν και να τους πάρουν την υπογραφή την έβαλαν πλαστή! Είναι τέτοια η δίψα για χρήμα σ’ αυτή τη συμμορία που δεν διστάζουν τίποτε. Στη συνέχεια ξέρετε άρχισαν τις πιέσεις και τους εκβιασμούς ενάντια στον Κύρο: τον έμπλεξαν με εισαγγελία, του σφράγισαν το ξυλουργείο του κ.α.
Ανάλογη ακριβώς περίπτωση είναι και εκείνη του έτερου Βορειοηπειρώτη, εκλεγμένου με την ΟΜΟΝΟΙΑ στην Άρτα της Αυλώνας, έπαρχου, Φρέντου Μπερμπέρι. Εκείνος όχι μόνο ξεζούμισε τα έργα κοινής ωφελείας,  έκανε διότι δεν τον πρόλαβαν και τη βρωμιά του με τις ακίνητες περιουσίες και στο τέλος επίσης πρόδωσε για να συμμετέχει στους συνδυασμούς του ΔΚ. Σήμερα η Άρτα και το Σβερνέτς είναι περικυκλωμένα από ξένες ιδιοκτησίες που ο Μπερμπέρι πρόλαβε να παραδώσει με τον ίδιο περίπου τρόπο που επιχείρησε ο έπαρχος στο Πωγώνι…
Και θα πει κάποιος με το δίκιο ίσως: και που να ξέρουμε εάν και αυτούς που τώρα θα στηρίξουμε δεν θα μας κάνουν κάτι τέτοια επικίνδυνα αστεία; Λογική ερώτηση με τόσα που έχουν δει τα μάτια μας και μάλιστα όταν άβυσσος είναι η ψυχή του ανθρώπου. Αλλά είναι πιο σίγουρο να αποκλείσουμε όλους αυτούς που μας τα έκαναν μια φορά (Μεϊντής, Κώστας, Μπερέτης, Λούτσης, Θανάσης) και έχουν το θράσος και μας βγαίνουν πάλι απέναντι. Είναι πραγματικά θρασείς. Αλλά επειδή δοκιμάζουν και κάνα καινούργιο πρόσωπο (Καλυβιώτης, Μπαρούτας ξέρω ποιον άλλο)  ξέρουμε το αφεντικό τους και πάλι είναι εύκολη η απόφαση να τους καταψηφίσουμε. Έχουν με τους προηγούμενους κοινό δάσκαλο και μάλλον αυτή η νοοτροπία του ξεζουμίσματος  του   τόπου μας είναι που τους κρατάει μαζί!
 Πηγή: Η φωνή της Ομόνοιας